Persoonlijke blog

Start van het project: deze week stond voornamelijk in het teken van het opzetten van structuren, zoals het plannen van afspraken, het vormen van teams, het aanmaken van e-mailaccounts en het opstellen van een gezamenlijke agenda. Binnen de groep heeft elk lid een specifieke taak gekregen; mijn verantwoordelijkheid is het maken van notulen. Daarnaast heb ik deskresearch uitgevoerd naar de impact van fast fashion/furniture en heb ik onderzocht hoe andere organisaties textiel recyclen.

​

Op donderdag brachten we een bezoek aan GoudGoed om kennis te maken en meer inzicht te krijgen in hun afvalstromen. In de containers bij GoudGoed viel op dat er aanzienlijke hoeveelheden hard plastic worden weggegooid. Opmerkelijk is dat GoudGoed momenteel niet beschikt over de faciliteiten om dit plastic te sorteren of recyclen. Verder kwam naar voren dat kussens en dekbedden die binnenkomen vaak niet worden verkocht en dus worden weggegooid. Dit wordt deels verklaard door het feit dat mensen terughoudend zijn om producten te gebruiken die eerder door anderen zijn gebruikt. Als gevolg hiervan neemt GoudGoed geen matrassen aan.

Tijdens ons bezoek aan GoudGoed hebben we enkele materialen kunnen bemachtigen, waaronder een opblaasbaar zwembad, dekbed, kussen en matrastopper. Ik heb geëxperimenteerd met het schuim door het op verschillende manieren met touw te binden. Het schuim is zeer flexibel, wat interessante vormen oplevert. Het blijkt echter niet mogelijk om de vorm van het schuim te manipuleren met hitte, aangezien polyurethaan een thermoharder is en dus geen smeltpunt heeft.

​

Daarnaast heb ik geëxperimenteerd met het plastic van het zwembad. Door verschillende stukken plastic aan elkaar te naaien, ontstond er een soort quilt. Ook heb ik het plastic in dunne stroken geknipt en geweven. Tijdens het weven lag het plastic keurig plat, maar na het knopen van de uiteinden werd het volumineus. Bovendien is het niet mogelijk om het plastic van het zwembad te verhitten, aangezien er schadelijke gassen kunnen vrijkomen bij het verhitten van PVC.

​

1. https://innovationorigins.com/nl/verrek-nou-blijk-je-pu-toch-wel-te-kunnen-afbreken-voor-hergebruik/

2. https://tameson.nl/pages/pvc-pijp-buigen#:~:text=Let%20op%3A%20PVC%20kan%20gemakkelijk,PVC%2Dbuis%20buiten%20te%20verwarmen.

Deze week heb ik zelf milieuvriendelijke mod podge gemaakt en geprobeerd om met behulp daarvan het foam, pvc en dekbedvulling aan elkaar te bevestigen. Helaas bleek dit geen succes, aangezien de materialen niet goed aan elkaar hechtten en de lijm slecht droogde.

Echter, het experimenteren met het kleuren van materialen met kurkuma was wel succesvol. De dekbedvulling en het foam namen de kleur goed op. Bovendien heb ik geprobeerd om het materiaal te kleuren met uienschillen en blauwe druiven. De kleur die hierdoor werd afgegeven, bleek echter te zwak om te worden opgenomen door de synthetische materialen.

​

https://gluenerd.com/is-mod-podge-eco-friendly/

De co-creatie sessie met GoudGoed heeft ons meer inzicht gegeven in de kernwaarden die GoudGoed belangrijk vindt: duurzaamheid en inclusiviteit. Daarnaast hebben we waardevolle informatie ontvangen over de werkbelasting en het verdienmodel van GoudGoed. Tijdens deze sessie ontdekten we dat groot meubilair een van de meest verkochte producten is, wat een verrassing was voor mij persoonlijk. Ik ging er namelijk van uit dat veel mensen al dergelijk meubilair bezitten en het niet vaak vervangen, in tegenstelling tot kleinere items. Dit inzicht is waardevol omdat het ons de mogelijkheid biedt om, indien we een bank of stoel ontwerpen die geschikt is voor verkoop bij GoudGoed, een product te leveren waar vraag naar is.

Bij ons bezoek aan Ecoras hebben we informatie ontvangen over bedrijven waarmee zij samenwerken, evenals tips over het circulair verwerken en toepassen van materialen. Als notulist heb ik deze week ook veel tijd besteed aan het verwerken van notulen van deze afspraken.

Via Marktplaats heb ik een matras weten te bemachtigen om experimenten mee uit te voeren. Met behulp van elastische binders met haken heb ik het matras in verschillende vormen gevouwen, resulterend in intrigerende, abstracte structuren. Op dit moment zijn deze vormen nog niet direct te herkennen als een bank of stoel. Daarnaast valt op dat de modellen erg laag zijn, wat ergonomisch gezien niet ideaal is. Dit probleem zou opgelost kunnen worden door het toevoegen van een frame, maar dit kan vaak slechts voor één of twee prototypes gebruikt worden, wat resulteert in aanzienlijk afval.

Deze week stonden bezoeken aan Vanhulley en het lectoraat circulair plastic bij NHL in Leeuwarden op de planning. Tijdens deze afspraken hebben we waardevolle inzichten opgedaan, waarover meer te lezen is in de blogpost van Niek. Ik heb veel tijd besteed aan het nauwkeurig notuleren van deze bezoeken.

Daarnaast heb ik deskresearch uitgevoerd naar bestaande banken en stoelen. Hierbij heb ik gekeken naar de verbindingen tussen verschillende elementen, het gebruikte materiaal, en de functie van het frame, onder andere.

Tijdens het maken van modellen met de grote matrassen liepen we tegen het probleem aan dat het creëren van een frame op een grootschalige manier aanzienlijk veel afvalmateriaal zou genereren. Om dit te minimaliseren, hebben we besloten om schaalmodellen te maken. Op schaal 1:8 zijn zowel één- als tweepersoonsmatrassen uit het foam gesneden. Met behulp van de voorgaande deskresearch heb ik schetsen gemaakt en ben ik begonnen met het creëren van modellen. Door middel van naaien en ijzerdraad zijn diverse vormen ontstaan, onderverdeeld in de categorieën: intern/extern frame, rollen en klemmen.

Met name de modellen die minder afhankelijk zijn van een frame trekken mijn aandacht. In deze ontwerpen is het foam op een eenvoudige wijze gemanipuleerd, waardoor dit centraal staat in het ontwerp. Bij enkele modellen wordt het foam in het frame geklemd, waardoor het frame de aandacht naar zich toetrekt. Aangezien een van onze doelstelling is om het matras niet langer als afval te laten ogen, vind ik het van groot belang dat het foam centraal staat in het ontwerp.

We hebben een tweepersoonsmatras weten te bemachtigen om onze schaalmodellen op te testen. Al snel bleek dat bij het dubbelvouwen het matras veel lengte verliest. Dit is een interessante ontdekking, aangezien veel van de schaalmodellen niet meer haalbaar zijn wanneer ze opgeschaald worden. We moeten dus weer terug naar de tekentafel en opnieuw schetsen en schaalmodellen maken. Dit is niet ideaal, zeker gezien het feit dit een dag voor de schouw heeft plaatsgevonden.

Als notulist heb ik tijdens de tussentijdse schouw niet gepresenteerd, zodat ik kritische vragen en feedback kon noteren. Om toch een bijdrage te leveren aan de schouw, heb ik de Power-Point-template in onze huisstijl ontworpen. Meer details over de tussentijdse schouw zijn de vinden in de bijbehorende blogpost.

Eén van de belangrijkste punten die naar voren kwam tijdens de tussentijdse schouw was de keuze tussen de twee opties: foam en dekbedvulling. Doormiddel van een haalbaarheidstabel hebben we weloverwogen besloten om verder te gaan met de dekbedvulling. Meer informatie hierover is te vinden in de bijbehorende blogpost.

Hoewel ik me oorspronkelijk had gericht op het foam, moest ik even schakelen, maar ik keek ook uit naar het werken met de gesponnen dekbedvulling. Dit halffabricaat biedt talloze mogelijkheden. Ik ben samen met Lydia, Anita en Ellis begonnen met het maken van moodboards en schetsen, waarbij het thema “waden in de natuur” naar voren kwam. Op basis van dit thema heb ik een 3D-model gemaakt van een modulaire bank/kussens. Het model is laag, zodat het niet te veel lijkt op een traditioneel zitmeubel. De rondingen bootsen een glooiend veld na. Door erop te gaan zitten/liggen waadt de gebruiker zich in de natuur.​

Aangezien we hebben besloten om modulaire moskussens te ontwerpen, zijn we tot de conclusie gekomen dat er configuraties moeten worden gemaakt voor de kussens om de regie over het ontwerp te behouden. We hebben configuraties ontworpen voor de drie verschillende pakketten, met varianten voor zowel hoek- als muursituaties.  

Na het uitvoeren van deskresearch naar verbindingen hebben we gezamenlijk een aantal geselecteerd die ons het meest aanspraken. Iedereen heeft één verbinding uitgewerkt. Als alternatief voor de linten heb ik een acht-verbinding gemaakt. De achtjes kunnen nog steeds aan de knoop worden bevestigd, maar wat hen onderscheidt van de linten is dat ze in lengte aanpasbaar zijn door één van de achtjes uit de ketting te halen. Echter bleek dit ook het nadeel van dit concept, aangezien het de gebruiker meer vrijheid zou geven in het ontwerp, waardoor we de regie over het ontwerp zouden verliezen.

Ik heb de verantwoordelijkheid op me genomen voor het verven van het materiaal. Allereerst heb ik verschillende test uitgevoerd met diverse verhoudingen van verf, materiaal en water. Er zat geen aanzienlijk verschil tussen de testen, dus heb ik uiteindelijk de aanbevolen verhouding gebruikt. Tijdens het testen werd duidelijk dat het van uiterst belang is om het flesje verf vooraf goed te schudden; als dit niet wordt gedaan, hecht de verf niet goed.  

Daarnaast is het aan te raden om de dekbedvulling eerst te verven en vervolgens te spinnen, wat veel tijd bespaard. Hoewel het mogelijk is om de gesponnen draad te verven, dringt de verf niet volledig door wanneer deze strak is gesponnen, waardoor het midden wit blijft. Dit is niet per se een probleem, maar tijdens het tuften wordt de draad steeds doormidden gesneden, waardoor het witte midden zichtbaar wordt. Bovendien raakt de draad snel in de knoop tijdens het verven en drogen.

Tijdens de kerstvakantie heb ik via via een spinnenwiel weten te bemachtigen. Ik had een schatting gemaakt van de hoeveelheid garen die we nodig zouden hebben om één kussen te tuften; 1,2 kg. Aangezien dekbedvulling over het algemeen vrij licht is, duurt het wel even voordat dit gewicht bereikt is. Na wat oefenen, het goed afstellen van het spinnenwiel en meerdere keren repareren, is het uiteindelijk gelukt om een aantal bollen wollyester te spinnen.

De laatste twee weken waren wervelwinden van kleine en grote projecten die allemaal door elkaar liepen. Deze week heb ik me vooral gericht op het zorgen dat we voldoende materiaal hadden. Ik heb berekend hoeveel gekochte en zelfgesponnen wol we nodig zouden hebben en heb ik een aantal matrassen, tuftguns en een tuftraam opgehaald. Ook heb ik Ellis geholpen met het filmen van de video, de latex voor het afwerken van het getufte garen getest en nog meer wollyester gesponnen.

Aangezien monkcloth los geweven is, gaat het snel rafelen wanneer het wordt afgeknipt. Om ervoor te zorgen dat er doek overblijft en niet alleen losse draden, heb ik met mijn lockmachine alle randen gelockt. Dit geeft ook een nette, afgewerkte uitstraling.

Ook was het mijn taak om alle kwarten van het patroon aan elkaar te naaien. Bij het eerste kussen waren de kwarten al afgewerkt met latex. Dit maakte het voor de naaimachine echter moeilijk om de stof door de machine te voeren en de naald door de stof te krijgen. Bij de andere kussenhoezen heb ik daarom eerst de kwarten aan elkaar genaaid en zijn deze vervolgens afgewerkt met latex. Bij de kussenhoes van onze eigen gesponnen draad zou dit geen problemen moeten opleveren, aangezien hier geen latex bij wordt gebruikt. Ook zou het gebruik van een industriële naaimachine met een lopende voet deze problemen verhelpen.

Het dichtnaaien van de kussenhoes heb ik deels met de naaimachine gedaan, omdat dit veel werkt scheelt en de machine ook sterkere steken kan maken dan met de hand. Toch liep ik weer tegen het probleem aan dat de stof door de latex niet goed te naaien waas met de machine. Ik heb verschillende manier geprobeerd om deze problemen te verhelpen, zoals de onderzijde van de voet gladder te maken, het aanpassen van de druk van de voet, verschillende soorten naalden, enzovoort. Uiteindelijk heb ik een stuk stof van de matrassen op het latex genaaid, waardoor ik de twee delen zonder problemen aan elkaar kon naaien. Deze stof wordt bij veel matrassen tussen het foam en de hoes geplaatst. Het zorgt ervoor dat het foam gemakkelijk in de hoes glijdt, omdat het foam anders te stroef is. Dit was dus de perfecte oplossing, waarbij de stof wordt gebruikt waarvoor het bedoeld is. Bovendien is het ook een reststroom van de matrassen.  

Samen met Lydia en David heb ik de eindpresentatie gepresenteerd. Dit verliep zeer succesvol. Er werden een aantal goede vragen gesteld, maar we slaagden erin om ze allemaal goed te beantwoorden.

Ik kijk positief terug op dit project en ben trots op wat onze groep heeft bereikt. De samenwerking verliep vlot, zelfs tijdens uitdagende keuze momenten in het ontwerpproces.