Het bereiken van een natuurlijke look

In eerdere creatieve sessies is naar voren gekomen dat wij het eindmodel een natuurlijke look willen geven. Polyester is een synthetisch materiaal, wat op het eerste gezicht niets natuurlijks uitstraalt, dus aan ons de taak om de juiste eigenschappen en kleuren te vinden die het eindmodel het dichts bij de natuur laat komen.

De eerste stap die wij doorlopen is het kijken naar echte natuur en elementen die aan natuur laten denken. We zijn mijn de gehele groep rond de tafel gaan zitten met een aantal oude magazines en hebben ouderwets de plaatjes uitgeknipt die we hierbij vonden passen. Vervolgens hebben we de plaatjes geclusterd en op een bord geplakt. De woorden die ons te binnen schoten bij het zien van de plaatjes hebben we erbij opgeschreven. Uit deze methode kwamen woorden naar boven zoals contrast, robuust, vloeien, kalm, onverwacht enz.

Ten tweede hebben een aantal van ons individuele moodboards gemaakt. Deze moodboards waren specifieker gericht op de toepassing van tapijt en natuur. Bij deze opdracht hebben we op het internet naar afbeeldingen gezocht. Hier kwamen ook weer een aantal woorden uit zoals: door de natuur waden, organisch, golvend etc.

Dit waren de stappen die we doorlopen hebben voordat het concept duidelijk was. Toen het concept meer een richting kreeg zijn we weer naar deze moodboards gaan kijken om uit te vinden hoe we dit kunnen implementeren in ons eindmodel.

Het eindmodel moet denken aan een mos hoop. De groene kleur is daarom onontkoombaar. Maar dat is niet de enige reden waarom groen een goede kleur is voor ons ontwerp. Uit onderzoek is gebleken dat contact met groen zorgt voor meer geluk, verminderd stress, bevordert vitaliteit, creativiteit en stimuleert ontmoetingen. Dit zijn allemaal eigenschappen die goed van pas komen in onze conversationpit. Nu is dit onderzoek gericht op echte natuur, maar als we dus zorgen dat de eigenschappen van natuur zo veel mogelijk terug komen in ons eindproduct kunnen deze eigenschappen wellicht wel naar voren komen.

De kleur groen staat vast en de textuur wordt gecreëerd door het tuften. Nu is het de uitdaging om zo dicht mogelijk bij het gevoel en de look van mos te komen. Hiervoor hebben we nog specifiekere moodboards gemaakt gericht op verschillende soorten mos. Wanneer je goed kijkt naar bepaalde soorten mos zie je dat alleen de bovenste laag groen is, de aanzet van het mos is donker bruin. We hebben een plan gemaakt om dit na te bootsen. Hierbij tuft je eerste een aantal strepen met donker bruin, er wordt ruimte tussen de strepen gelaten. Vervolgens tuft je tussen de bruine strepen op een langere stand de groene draad.

Helaas is het tuft gun wat verstelbaar is niet op tijd binnen gekomen, deze techniek konden we dus niet testen. We hebben nog overwogen een patroon te maken, maar een egale kleur komt uiteindelijk het dichtste bij mos te staan. Mos bestaat niet uit één kleur groen dus hebben we getuft met twee soorten groen, deze kunnen tegelijk getuft worden waardoor de kleur gemêleerd wordt. Met onze eigen draad konden we niet twee draden tegelijk tuften omdat de draden te inconsistent waren en daarom vast gingen zitten in het tuft gun. Na het verven waren de draden wel verschillende kleuren groen dus hebben we in strepen de verschillende kleuren groen zo goed mogelijk over het patroon verdeeld maar een consistent effect heb je dan niet.

We hadden een scheerapparaat tot onze beschikking maar na een testje kwamen we tot de conclusie dat juist door de oneffenheid van het getufte materiaal het kussen meer natuurlijk lijkt. Door het scheren wordt het te egaal en dat is niet wat wij zoeken.

Uiteindelijk lijkt en voelt ons eindontwerp zoals mos. Het is wel de bedoeling dat de kleur van ons eigen getufte materiaal nog meer in de buurt komt van het gekochte materiaal. Op dit moment hadden wij nog niet de tijd en de middelen om dit te bereiken.